اما پنالتی زدن در جام جهانی باید یکی از استرس زا ترین و سخت ترین شرایطی باشه که یه بازیکن فوتبال می تونه با اون مواجه شه.
چشم کسایی که در استادیم هستن و میلیونا نفری که در حال تماشای مسابقه هستن، همه به شماس که توپ رو روی نقطه پنالتی بکارید، چند قدم به عقب وردارین و پس از نقشه ای دقیق که تو ذهن خود واسه عبور دادن توپ از دروازه بان می کشید، توپ رو به تور دروازه بچسبونین. شاید اگه آلمانی باشین نگرانی و اضطراب چندانی حس نکنین چون آلمانیا در مورد گل کردن پنالتیای خود بسیار موفق عمل کرده و در نزدیک به ۱۰۰ درصد موارد زدن پنالتی موفق عمل کردن. اما واسه هرکی دیگری این تجربه می تونه بسیار رنج آور و اعصاب خرد کن باشه.
اگه توپ رو به گل تبدیل کنین به قهرمون تیم و حتی کشورتون تبدیل میشین و اگه پنالتی رو از دست بدین هیچ وقت نه خودتون و نه طرفداران تیمتون این واقعه تلخ رو فراموش نمی کنین. چه در ضربات پنالتی انتهای بازی باشه و چه یه پنالتی معمولی در میونه بازی، زدن پنالتی در جام جهانی بدین معناست که امید همه یه ملت به ساق پاهای شماس و این همه فشار رو وقتی که پشت توپ وای میستین با تموم وجود حس می کنین. هیچ انسانی نمی تونه بدون هیچ سختی ای با این همه فشار کنار بیاد و به طور کاملً طبیعیه که بازیکنان زیر این همه فشار ترک ورداشته و پنالتی خود رو از دست بدن که هیچ وقت از خاطرها پاک نمیشه. در ادامه این مطلب می خوایم شما رو با قسمت دوم ۱۰ پنالتی از دست رفته معروف تاریخ جام جهانی آشنا کنیم که در خاطرها باقی مونده ان.
اینم بگیم که قسمت اول این مطلب رو می تونین در لینک ۱۰ پنالتی از دست رفته معروف تاریخ جام جهانی که واسه همیشه موندگار شدن [قسمت اول] بخونین.
۵- میشل پلاتینی (۱۹۸۶)
از شانس خوب فرانسه و میشل پلاتینی این پنالتی از دست رفته، برخلاف بقیه موارد این لیست، واسه اون و تیمش عواقب اسفباری نداشت اما دوباره نشون داد که حتی بهترین بازیکنان هم می تونن زیر فشار زیادتر از اندازه ضربات پنالتی خرد شن. پلاتینی که همیشه یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته شده،در بازی یه چهارم پایانی برابر برزیل یه گل بسیار پرارزش به ثمر رساند تا بازی در آخر ۱ بر ۱ مساوی شه و در آخر بازی به ضربات پنالتی کشیده شد.
برزیلیا اولین ضربه پنالتی خود رو از دست دادن و فرانسویا هر ۳ ضربه اول خود رو به گل تبدیل کردن.
اینجوری بود که فرانسه به حضور خود در نیمه پایانی بسیار امیدوار شد.
پنالتی نفر چهارم فرانسه واسه زدن ضربات پنالتی بود و وقتی که اون به سمت توپ رفت همه فکر میکردن چند ثانیه بعد توپ رو درون دروازه تیم برزیل می بیننن. اما پلاتینی ضربه خود رو بسیار سفت و بی دقت با فاصله ای زیاد از بالای دروازه به میان تماشاگران فرستاد. بعد از اینکه جولیو سزار، پنالتی پنجم تیمش رو از دست داد، این لوییس فرناندز بود که با گل کردن پنالتی خود، هم پلاتینی و هم تیمش رو نجات داده و فرانسه رو به مرحله نیمه پایانی رساند. اما پنالتی از دست رفته پلاتینی دستکم واسه دقایقی همه فرانسه رو در ترس و اضطراب فرو برد.
۴- کریس ویدل (۱۹۹۰)
سال ۱۹۹۰ می تونست سال تیم ملی انگلیس باشه. تیم ملی این کشور در این سال پر از ستاره بود، از پیتر شیلتون در درون دروازه گرفته تا گری لینه کر در خط حلمه و بازیکنانی مانند استوارت پیرس، پل گسکوین، جون بارنز و دیوید پلت هم از ستارگان میونه میدون این تیم به حساب می اومدن. کریس ویدل هم در اون زمان یکی از بهترین و باهوش ترین بازیکنان تیم بود اما بسیاری اونو با پنالتی از دست رفته و مرگبارش در ضربات پنالتی مرحله نیمه پایانی به یاد دارن. سه شیره ها تا نیمه پایانی بسیار خوب و با قدرت جلو رفته و در مسابقه نیمه پایانی مقابل دشمن دیرینه خود، آلمان غربی، در طول وقت عادی بازی به نتیجه یه بر یه رسیده بودن.
۳ پنالتی اول انگلیس به وسیله لینه کر، بردزلی و پلت به گل تبدیل شده و طرفداران انگلیس فکر میکردن که این بار تیم شون رو در فینال می بیننن. بعد استوارت پیرس در ضربه ای که واسه همیشه موندگار شد توپ رو به وسط دروازه زد که توپ پس از برخورد با پاهای دروازه بان آلمان به زمین برگشت. ژرمنا چهارمین پنالتی خود رو هم به گل تبدیل کردن و واسه موندن انگلستان در مسابقه، کریس ویدل باید توپ خود رو به گل تبدیل می کرد.
ایشون مانند مردی که می خواد کار رو یه سره کنه به توپ نزدیک شد و همین کار رو هم کرد.
ویدل توپ خود رو به درون تماشاگران فرستاد و اینجوری بلیط ژرمنا واسه مسابقه فینال رو امضا کرد.
۳- آساموا ژیان (۲۰۱۰)
جام جهانی ۲۰۱۰ پر از اتفاقات و صحنه های موندگار بود. واسه اولین بار در تاریخ،یه کشور آفریقایی میزبان جام جهانی بود و دیگو فورلان با گلای قشنگتر و بی اشکال خود اسمش رو در تاریخ جام جهانی جاودانه ساخت. اسپانیا واسه اولین بار برنده جام جهانی شد و امیل هسکی هم در یکی از بدترین بازیای تابستون اون سال، واسه تیم انگلیس مقابل الجزایر به میدون رفت. غناییا هم در مسابقات بودن و بار سنگینی رو با خود تا مرحله یه چهارم پایانی حمل کرده و چشم امید همه آفریقاییا حالا به این تیم و نفر اول اون، آساموا ژیان، بود که گلای بسیار حساسی رو واسه تیمش به ثمر رسونده بود.
وقتی که لوییس سوارز در لحظات پایانی مسابقه و در حالا که نتیجه مساوی بود (۱ بر ۱) با دست توپ رو از روی خط دروازه اروگوئه بیرون کشید، ستاره های مشکی غنا شانس این رو داشتن که به عنوان اولین تیم آفریقایی تاریخ جام جهانی جواز حضور در مرحله نیمه پایانی رو بدست بیارن. اما این دوباره ژیان قهرمون تیمش نبود و ضربه سنگین اون به تیرک افقی دروازه خورد و به بیرون رفت. ژیان ضربه خود رو در پنالتیا به گل تبدیل کرد اما در آخر این اروگوئه بود که با نتیجه ۴ بر ۲ در ضربات پنالتی پیروز شده و به نیمه پایانی رسید. پنالتی از دست رفته ژیان و فداکاری سوارز واسه آفریقاییا گران تموم شد.
۲- دیوید ترزگه (۲۰۰۶)
احساسی دردناک تر و بدتر از این هست که بازیکنی در فینال جام جهانی پنالتی خود رو از دست بده؟ فینال جام جهانی بزرگ ترین و مهم ترین بازی در طول دوران بازی یه بازیکن میشه، فرصتی که میشه از اون واسه خوشحال کردن همه یه ملت و ثبت کردن نام خود در تاریخ فوتبال استفاده کرد.
دیوید ترزگه با مشارکت در قهرمانی تیم ملی کشورش در مسابقات جام جهانی ۱۹۹۸ و زدن یه گل طلایی در فینال یورو ۲۰۰۰ تونست به قهرمون ملی کشورش تبدیل شه اما وقتی که فرصتی واسه کمک به خروسا واسه گرفتن دومین جام قهرمانی جام جهانی بدست آورد اونو هدر داد.
در حالی که زیدان به دلیل ضربه معروفش به ماتراتزی در وقتای اضافه اخراج شده بود، اما فرانسه موفق شد بازی رو با نتیجه یه بر یه تموم کرده و بازی به ضربات پنالتی کشیده شه.
آندرا پیرلو و مارکو ماتراتزی دو ضربه اول تیمشون رو به گل تبدیل کرده و سیلیون ویلتورد هم اولین پنالتی تیمش رو به دروازه ایتالیا چسباند تا نوبت به ترزگه برسه. اما ترزگه شانس دوم تیمش رو با ضربه ای سفت توپ رو به تیرک افقی دروازه کوبید. در آخر ضربا دیگه هر دو تیم به گل تبدیل شد اما پنالتی از دست رفته ترزگه باعث شد که ایتالیا به قهرمانی مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ دست یافته و آبیا دست خالی به خونه برگردن.
۱- روبرتو باجو (۱۹۹۴)
فینال جام جهانی ۱۹۹۴ بین تیمای برزیل و ایتالیا تحت تاثیر اشتباهات و شانسای از دست رفته قرار گرفت. هر دو تیم شانسای بسیار کمی واسه گلزنی داشتن اما در آخر این بازی بدون گل به پایان رسیده و واسه اولین بار در تاریخ جام جهانی به ضربات پنالتی کشیده شد.
فرانکو بارسی، کاپیتان تیم ایتالیا، ضربه اول تیمش رو به به بالای دروازه فرستاد اما مارسیو سانتوس برزیلی هم نتونست ضربه اش رو به گل تبدیل کنه.
بعد دو تیم موفق شدن ۲ ضربه بعدی خود رو به گل تبدیل کنن، تا اینکه ضربه پنالتی دانیله ماسارو به وسیله دروازه بان برزیل دفع شد.
دونگا ضربه پنالتی چهارم تیمش رو به گل سوم تبدیل کرد و اینجوری ایتالیا اگه میخواس شانسی واسه ادامه پنالتیا داشته باشه باید پنالتی بعدی اونا به وسیله ستاره تیم، روبرتو باجو، به گل تبدیل می شد.
صحنه پنالتی روبرتو باجو به عنوان به یادماندنی ترین صحنه این مسابقات رد تاریخ ثبت شد و اون ضربه اش رو به بالای دروازه فرستاد. اینجوری روبرتو باجو که یه تنه تیمش رو به بازی فینال رسونده بود جام قهرمانی رو دودستی تقدیم برزیلیا کرد.
باجو که دوران بازی عالی رو سپری کرده بود در آخر نتونست یه جام معتبر همراه تیم ملی ایتالیا بالای سر ببره و این حسرت واسه همیشه با اون موند.